Sołtys wsi Ostrzyce: Mirosław Szalewski
Ostrzyce (w j. kaszubskim Òstrzëce) – wieś kaszubska położona w gminie Somonino na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego nad Radunią. Wieś leży przy Drodze Kaszubskiej i na szlaku wodnym "Kółko Raduńskie" u podnóża Jastrzębiej Góry (227,2 m n.p.m.) nad Jeziorem Ostrzyckim, po którym to w sezonie letnim pływa stateczek białej floty "Stolëm". Miejscowość jest placówką Ochotniczej Straży Pożarnej. Na południe od Ostrzyc znajduje się najwyższe wzniesienie Niżu Polskiego szczyt Wieżyca a na wschodzie jezioro Trzebno. Integralną częścią Ostrzyc jest dawny przysiółek Węgloszyno (kaszb. Wengloszënò). Prowadzi tędy również turystyczny Szlak Kaszubski.
Dla turystów preferujących aktywny tryb wypoczynku przygotowano korty, pole do mini golfa, park linowy, wypożyczalnie rowerów i wypożyczalnie sprzętu wodnego W Ostrzycach istnieje kościół filialny pod wezwaniem Matki Boskiej Fatimskiej, zaprojektowany przez Andrzeja Baranowskiego.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie gdańskim.
Przed 1920 miejscowość nosiła nazwę niemiecką Ostritz.
Ostrzyce były wsią włościańską, na której terenie znajdował się młyn, wolne sołectwo, 13 gburstw i 19 zagrodników. We wsi jest Jezioro Ostrzyckie, niegdyś nazywane Gołubskim. W XIII wieku wieś należała do kasztelanii goręczyńskiej. Od pierwszych lat XIV wieku były to dobra rycerskie, które w 1422 roku zakupili kartuzi od właścicieli: Albrechta i Stefana; zakon krzyżacki uwolnił je wtedy od wszelkich ciężarów, z wyjątkiem jednej służby w lekkiej zbroi. Tylko kopalnie kruszców, gdyby się jakie znalazły, zastrzegł sobie wyraźnie wielki mistrz Michał Kuechmeister i zakazał stawiania młynów, które by młynowi zakonu w Gdańsku szkodę przynosić mogły. Te względy na zakon zachował klasztor i później, gdy w 1429 roku młyn swój oddał w dzierżawę, zobowiązał młynarza do zatrzymania wg woli klasztoru. Z młynem była połączona karczma. W 1570 roku kartuzi sprzedali młyn za 260 grzywien pruskiej monety, grzywnę po 20 groszy licząc. Chłopi mogli korzystać z lasu i łowić ryby w jeziorze.
W roku 1599 było w Ostrzycach 9 gospodarstw chłopskich. Po wojnach szwedzkich, w początku XVIII wieku, pozostało tu jedynie 3 chłopów. Uwłaszczenie nastąpiło w 1820 roku. W 1866 roku tylko 3 mieszkańców było katolikami, reszta należała do ewangelickiej parafii w Szymbarku.

Galeria zdjęć

Droga Ostrzyce - Ramleje

Centrum Integracji w Ostrzycach